We waren al een tijdje aan het denken om een hond in huis te nemen. Gingen we voor een raspup van bij een fokker, een hondje uit het asiel… of toch een straathondje uit het buitenland? Het moment dat ik Miel zijn lieve oogjes zag op de foto was ik verkocht. En zo zielig dat ze hem met een paar andere pups gewoon langs de weg gedropt hadden in een rode emmer. Wat een geluk dat hij in Bosnië goed opgevangen werd. Toen ging het snel want op twee dagen hadden we plots een puppy in huis die zich wonderwel snel en goed heeft aangepast. Een beetje angstig soms maar zo blij met de liefde en warmte van ons gezin! Zindelijkheid lukte vrij snel en het liefst van al ligt hij languit op zijn rugje bij ons in de zetel, genietend van de aaitjes over zijn buikje. Ook als we hem ergens mee naartoe nemen is iedereen meteen gecharmeerd door zijn lief en schattig kopje en aangename karakter. Hij kwam meteen goed overeen met onze Siberische katten, met mijn dochter en haar vriendinnetjes die regelmatig op playdate komen en met andere mensen die op bezoek komen. Een hondje uit het buitenland heeft soms wat extra aandacht nodig maar hoeft dus zeker geen “probleemhond” te zijn. We waren ook ontzettend tevreden van de organisatie zelf. Geen geldklopperij of rare omstandigheden, maar een organisatie met een oprecht hart voor dieren. Je wordt de eerste dagen ook goed opgevolgd en kan altijd bij hen terecht met je vragen. Je moet natuurlijk ervoor zorgen dat je voldoende tijd in je pup steekt maar als je dat doet heb je zo een fijn en dankbaar hondje in huis waar je de komende jaren ontzettend veel plezier van zal hebben. Je hoort het al, we zijn heel tevreden hier, van Hope for Dogs Europe en nog meer van ons zalig lief Mieltje met zijn heerlijke karakter.
