Pina

Het spijt me om te moeten melden, maar het allerliefste hondje ter wereld is niet meer te krijgen, ik heb haar inmiddels geadopteerd. Ze heet Pina, heeft ze zelf gekozen, ongekortwiekt lijkt ze toevallig een beetje op een ananas. 

Ik was al een jaar op zoek naar een goede organisatie om een hondje te adopteren. Omdat ik (voorlopig) nog alleen op een appartementje woon, was het niet simpel om via een telefonische weg het vertrouwen te krijgen van organisaties. En toen werd ik opgebeld door Maaike. Naar mijn herinnering hebben we ettelijke uren gebeld, misschien is dit wat overdreven. Maar ik mocht àlles vragen, en Maaike wist me voor alles te waarschuwen én gerust te stellen.

Drie weken later arriveerde Pina (toen nog Bigzdi) via puppytransport. Een klein bang knuffeltje. De eerste dagen sliep ze vooral, en toen bloeide ze elke dag meer en meer open. Ze vertrouwde me vanaf ik haar meenam in de auto naar huis. Haar angst voor andere honden en mannelijke mannen is na enkele maanden als sneeuw voor de zon verdwenen. Het allerliefst zou Pina 24/24 knuffelen. Maar bergwandelingen maken of spelen met haar overbuurmaatje is ook goed. Pina heeft twee standen: buiten = aan, binnen = uit. Dat maakt haar de meest gemakkelijke hond ter wereld. Ik heb zelfs een teveel aan enthousiaste doggysitters. Pina heeft mijn leven veranderd op de meest fantastische manier mogelijk. En ik ben blij te zien dat zij er ook zo over denkt.

Ik ben Slavica en Maaike en het gastgezin bij wie Pina een halfjaar verbleef alvorens naar mij te komen ontzettend dankbaar! De liefde die Pina na haar anderhalf jaar streetlife gekregen heeft van  de Hope For Dogs family maakt al het verschil. Duizend maal dank!!